Jedną z przesłanek wskazujących na możliwość uzyskania dopłaty do odszkodowania OC jest stosowanie przez towarzystwo popularnej praktyki zaniżania wartości szkody na postawie cen zamienników części. W tym przypadku towarzystwo ubezpieczeniowe wylicza odszkodowanie bazując na cenach części nieoryginalnych. Jak wskazuje kodeks cywilny (art. 363 § 1) zastosowanie takiego rozwiązania przez TU jest możliwe tylko w momencie uprzedniego wyrażenia zgody przez poszkodowanego – „naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej”. Tak więc, w sytuacji, gdy użyto zamienników, można starać się o dodatkową dopłatę do odszkodowania.  

Kolejną z przesłanek dających możliwość uzyskania dopłaty do odszkodowania OC jest potrącanie amortyzacji części. Towarzystwo Ubezpieczeniowe wyliczając należną kwotę odszkodowania może uznać, że skoro pojazd był użytkowany od dawna, to jego części zostały zużyte i w związku z tym kwota odszkodowania może zostać pomniejszona o tzw. amortyzację. Nawiązując do uchwały Sądu Najwyższego z czerwca 2012r. (sygn. III CZP 80/11) ubezpieczyciel jest zobowiązany do wypłaty odszkodowania uwzględniając celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Odszkodowanie może ulec obniżeniu, jeśli towarzystwo udowodni, że zastosowanie nowych części doprowadzi do zwiększenia wartości pojazdu w stosunku do jego wartości sprzed szkody. W przeciwnym przypadku, zaniżanie odszkodowania o tzw. amortyzację nie jest zgodne z prawem.  

Zaniżanie wyceny o podatek VAT, może stać się podstawą do ubiegania się o dopłatę do odszkodowania. Towarzystwo zobowiązane jest wypłacić odszkodowanie zawierające podatek VAT, poszkodowanym, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej. Jest to spowodowane faktem, że podatek VAT wpływa na kształtowanie się cen np. części czy usług naprawczych. W związku z tym, jeśli towarzystwo nie zdecyduje się na wypłatę odszkodowania z podatkiem, to poszkodowany będący osobą fizyczną będzie zobowiązany do samodzielnego pokrycia podatku usługodawcy. Zgodnie z treścią postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 maja 2007 r. (sygn. akt III CZP 150/06) odszkodowanie OC przysługujące na podstawie umowy ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu za szkodę powstałą w związku z zaistniałą kolizją, ustalone według cen części zamiennych i usług, obejmuje kwotę podatku od towarów i usług (VAT) w zakresie, w jakim poszkodowany może obniżyć należny podatek o kwotę podatku naliczonego w momencie nabycia rzeczy.  

Aby określić wysokość odszkodowania w przypadku szkody częściowej lub całkowitej, należy znać wartość rynkową uszkodzonego samochodu. Kwotę tę określa zakład ubezpieczeń wypłacający odszkodowanie. Określenie wartości pojazdu odbywa się zazwyczaj w specjalistycznych systemach Info-Expert i Eurotax, gdzie definiuje się szczegółowe cechy samochodu: marka, model, rok produkcji, wyposażenie itp. Zdarza się jednak, że jeśli operator wprowadzi niepełne (zbyt ogólne) dane, wartość samochodu brana pod uwagę przy kalkulacji szkody może być niższa niż powinna. Dlatego przeanalizowanie wartości pojazdu określoną przez zakład ubezpieczeń w prawidłowy sposób pozwoli znacząco zwiększyć wartość pojazdu, oraz jest podstawą do ubiegania się o dopłatę do odszkodowania.  

Ocena skali powstałej szkody i koszt usług naprawczych zazwyczaj różni się, a ma to związek m.in. z lokalizacją warsztatu czy jego renomą. Koszty wyliczane przez ubezpieczycieli często są uśredniane, co z kolei zaniża cenę usług naprawczych. Takie postępowanie nie ma podstaw prawnych i stanowi podstawę o ubieganie się o dopłatę do odszkodowania. Nawiązując do orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2003 r. (sygn. III CZP 32/03), ubezpieczyciel nie może w tym kontekście mówić o cenach uśrednionych, lecz stosowanych w indywidualnej naprawie dokonywanej w wybranym przez poszkodowanego zakładzie naprawczym. Towarzystwo, które początkowo uznało zasadność i sposób dokonania naprawy, a potem uśrednia stawki za robociznę, tym samym kwestionuje prawo poszkodowanego do dowolnego wyboru warsztatu naprawczego

Ubezpieczyciel, może stwierdzić że uszkodzenie, za które należy się odszkodowanie, nie miało związku ze zdarzeniem, z racji tego, że powstało przed momentem zdarzenia. Jak najbardziej taka sytuacja ma prawo mieć miejsce, ale jeśli sprawa dotyczy samochodu bezwypadkowego, to tego typu stwierdzenie działa na niekorzyść poszkodowanego. Wówczas może okazać się konieczne powołanie bezstronnego biegłego rzeczoznawcy, który rozstrzygnie, czy dane uszkodzenie ma związek z danym zdarzeniem drogowym, czy faktycznie powstało wcześniej. Jeśli ocena ubezpieczyciela okaże się bezpodstawna, wówczas można starać się o dopłatę do odszkodowania OC.  

Oferujemy dopłatę do odszkodowania OC również w przypadku uznania przez ubezpieczyciela szkody całkowitej. W momencie, gdy kolizja i związane z nią konsekwencje były na tyle dotkliwe dla pojazdu, może się okazać, że zakład ubezpieczeń stwierdzi tzw. szkodę całkowitą, wypłacając odszkodowanie z  takiego właśnie tytułu. Ubezpieczyciele chętnie orzekają szkody całkowite, tłumacząc że np. naprawa jest nieopłacalna, bo przekracza 70% wartości pojazdu (w przypadku szkody z AC). Są to działania bezprawne. Jak mówi postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2006 r. (sygn. akt III CZP 76/05) za nadmierne należy uznawać tylko te koszty naprawy, które przekraczają 100% wartości pojazdu sprzed szkody (w przypadku odszkodowania z OC sprawcy). Jeśli więc koszty naprawy pojazdu nie przekraczają jego wartości sprzed szkody, to można domagać się  takiej kalkulacji, która uwzględni jego naprawienie, a nie oddanie na złom. 

W kwietniu 2007 miała miejsce szkoda na pojeździe, gdzie uszkodzeniu uległy następujące elementy: błotnik przedni, nadkole wewnętrzne, poszycie drzwi przednich, folia ochronna drzwi przednich, listwa boczna ochronna drzwi przednich, listwa ochronna drzwi tylnych, błotnik tylny. Poszkodowany zgłosił szkodę do ubezpieczyciela PZU. Po oględzinach pojazdu towarzystwo wypłaciło kwotę 6715,40zł.

Poszkodowany nie zgadzał się z wyceną ubezpieczyciela, podjął próbę odwołania się od decyzji, jednak bezskutecznie. Zdecydował się na kontakt z nami. Po analizie kosztorysu przeprowadzonej przez jednego z naszych rzeczoznawców, okazało się, że ubezpieczyciel zastosował nieprawidłowe części zamienne. W wyniku tego Klient otrzymał zaniżoną kwotę odszkodowania. Zaproponowaliśmy dopłatę do odszkodowania OC we kwocie 3250 zł, a cały proces od momentu zgłoszenia do nas aż do wypłaty środków trwał 7 dni.

Otrzymaliśmy zgłoszenie dotyczące szkody na pojeździe marki Renault Kangoo rocznik 2016. Uszkodzeniu uległy m.in. zderzak przedni, błotnik przedni lewy, nadkole oraz drzwi przednie. Poszkodowany zgłosił szkodę do ubezpieczyciela PZU, a następnie uzyskał decyzję o wypłacie odszkodowania w wysokości 4502,34 zł, jednak nie był pewien czy towarzystwo ubezpieczeniowe zaproponowało kwotę adekwatną do skali uszkodzeń. 

 Zdecydował się przesłać kosztorys do nas. Nasz rzeczoznawca bezpłatnie przeanalizował sprawę i jak się okazało odszkodowanie faktycznie zostało zaniżone. Dopłaciliśmy do szkody dodatkowe 2900 zł, a pieniądze przelaliśmy na konto poszkodowanego w zaledwie kilka dni.